top of page

Αρκετές φορές οι γονείς δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στην αστείρευτη ενέργεια, περιέργεια και απαίτηση των παιδιών που απαιτούν να μονοπωλήσουν την προσοχή μας. Το πώς θα απασχολήσουμε τα παιδιά μας εποικοδομητικά είναι εντονότερo με το μοναχοπαίδι μας που για μόνη παρέα έχει τους μεγάλους. Η πρότασή μας φυσικά αφορά όλα τα παιδιά της οικογένειας και όσο νωρίτερα υιοθετηθεί τόσο πιο εμφανή θα είναι τα οφέλη. Δοκιμάστε χωρίς αναστολές να ξεκινήσετε αυτό το εγχείρημα νωρίς! Τα παιδιά θα διασκεδάσουν, θα έρθουν σε πρώτη επαφή με την Αγγλική γλώσσα και εσείς θα ασχοληθείτε εποικοδομητικά μαζί τους.

 

Μετατρέψτε ένα χώρο του σπιτιού σας σε εργαστήρι παιχνιδιού αγγλικών. Εκεί θα παίζετε, θα ακούτε, θα βλέπετε παραμύθια να ζωντανεύουν, θα δημιουργείτε σχετικές δραστηριότητες και θα διαβάζετε αγγλικά σε συγκεκριμένη χρονική ζώνη διότι τα παιδιά αγαπούν τη ρουτίνα. Τα παιδιά θα λατρέψουν τα βίντεο που σας προτείνουμε γιατί δίνουν τις ιστορίες μέσα από ρυθμό και μουσική. Εσείς τα ενθαρρύνετε να επαναλαμβάνουν και να μιμούνται αυτό που βλέπουν και ακούν με ρυθμικές κινήσεις, με τα χέρια και όλο τους το σώμα. Αυτό δεν διασκεδάζει μόνο τα παιδιά αλλά και τα βοηθά να ολοκληρώνονται σε συναισθηματικό, ψυχικό, κοινωνικό, γνωστικό και κινητικό επίπεδο. Κινηθείτε με το παιδί σας, σηκώστε το ψηλά, παίξτε ρόλους μαζί του, επαναλάβετε πολλές φορές τις φράσεις των βίντεο και των εικονογραφημένων παραμυθιών και αυτό θα σας μιμηθεί.

 

Το υλικό είναι στα Αγγλικά αλλά είναι όλα πολύ απλά για να σας αποτρέψει ο φόβος σας του «τι και πώς θα το κάνουμε». Τα βίντεο αφορούν λέξεις, αντικείμενα, καθημερινές συνήθειες, ζωάκια, ήχους και παραμύθια που είναι παγκοσμίως αγαπητά. Όταν το μικρό παιδί βλέπει τα γουρουνάκια, ακούει και επαναλαμβάνει τη λέξη «pigs», εξοικειώνεται με τους ήχους και την εκφορά των Αγγλικών, την αποτυπώνει και τελικά αξιοποιεί τη μαγεία των ιστοριών και της τεχνολογίας. Αυτή η ενασχόληση των παιδιών με εικόνα, λόγο, κίνηση, εκφορά και μουσική είναι μεθοδολογικό εργαλείο προσέγγισης της μάθησης και τα βοηθά να συνειδητοποιούν τον εαυτό τους, τον κόσμο γύρω τους, υπαρκτό και μη, και τα όριά τους. Μέσα από παιδαγωγικά και μαθησιακά πλαίσια, τα παιδιά σταδιακά δυναμώνουν τον λόγο τους και ενισχύουν την ευρηματικότητά τους.

 

Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα πράγματα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Αυτό συνηγορεί σε αυτό που πάντα όλοι γνωρίζαμε ότι δηλαδή η συμμετοχή της οικογένειας σε κάθε είδους μαθησιακή διαδικασία είναι απόλυτα απαραίτητη. Η άτυπη μάθηση, που προηγείται του συγκροτημένου συστήματος εκπαίδευσης, μέσα από τις εμπειρίες που παρέχει το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον είναι αναντικατάστατη. Αυτή η άτυπη μάθηση μπορεί άνετα να επεκταθεί από το τρίτο έτος του παιδιού στο πεδίο «Αγγλικά» αρκεί να ακολουθήσουμε βασικές αρχές.

 

Έχει αποδειχθεί από μελέτες ότι το διάβασμα ιστοριών στις μικρές ηλικίες είναι απαραίτητο στοιχείο του περιβάλλοντος μάθησης και είναι καθοριστικός παράγοντας για την καλή απόδοση στη σχολική πράξη αργότερα. (Bus et al, 1995). (Faires et al, 2000; Hare & Burke, 1998) και (Kreider, 2002; Marcon, 1999), (But et al, 1995). Υπάρχει σημαντικός σύνδεσμος ανάμεσα στο διάβασμα βιβλίου μεταξύ γονιού-παιδιού στο σπίτι και στην εκμάθηση ανάγνωσης για παιδιά ηλικίας τριών μέχρι οκτώ. Αυτό πια είναι γνωστό. Η φιλοσοφία του BABY STEPS IN ENGLISH στηρίζεται σε σύγχρονα δεδομένα που αποδεικνύουν ότι το παιδί μπορεί άνετα να μάθει μια ξένη γλώσσα στην προσχολική ηλικία.

 

Τα πάντα ξεκινούν με μια ιστορία. Είναι γνωστό ότι αιώνες τώρα, οι κοινωνίες παρέδιδαν την κουλτούρα τους μέσα από ιστορίες που τις έλεγαν προφορικά διότι δεν διέθεταν εικονογραφημένα βιβλία τότε. Η δυναμική του γονέα ή του φροντιστή που κάθεται με το παιδί και λέει μια ιστορία είναι ένα δυνατό εργαλείο ιδιαίτερα αν η αφήγηση γίνεται με τρόπο θεατρικό, με χρωματισμό φωνής, κινήσεις και εκφράσεις προσώπου. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με τις ιστορίες και το υλικό στο οποίο σας παραπέμπουμε. Μόνο που ζητάμε να βρίσκεται εκεί παρέα με το παιδί σας και να μην το εγκαταλείπετε στην οθόνη. Τα πάντα θα είναι πιο ζωντανά όταν κάνετε παύση σε ό,τι βλέπετε, τα ξαναλέτε, τα παίζετε και τα παιδιά μαθαίνουν λεξιλόγιο στην ξένη γλώσσα. Δημιουργήστε ένα δρώμενο σχετικό με αυτό που βλέπετε. Αρκετές βιβλιοθήκες δημιουργούν δρώμενα αφήγησης για να εμφυσήσουν την αγάπη των παιδιών προς το διάβασμα. Κάνετε κάτι ανάλογο. Σκεφτείτε ότι η γλώσσα είναι σαν ένα τραπεζάκι που στηρίζεται σε τέσσερα πόδια: την ομιλία, την ακοή, την ανάγνωση και τη γραφή. Σίγουρα και οι τέσσερις δεξιότητες είναι απαραίτητες και στηρίζουν η μια την άλλη. Ξεκινάμε από το ποδαράκι της ακοής, συνεχίζουμε με το ποδαράκι της ομιλίας, προχωράμε με αυτό της ανάγνωσης και καταλήγουμε σε αυτό της γραφής.

 

Κατά τον Αμερικανό γενετιστή Ντέιβιντ Σενκ, συγγραφέα του βιβλίου «The genius in all of us» το ταλέντο είναι γονιδιακό, χάρισμα εκ φύσεως που δεν διδάσκεται. Παράλληλα όμως υπογραμμίζει ότι η μετριότητα δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη, ότι πολλές ικανότητες είναι επίκτητες και ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση μας με τη βοήθεια του περιβάλλοντός μας. Ο Robert Sigler, καθηγητής γνωστικής ψυχολογίας απέδειξε ότι τα παιδιά μεσαίας τάξης προηγούνται σε πολλές διαφορετικές μορφές γνώσεων από παιδιά φτωχών οικογενειών γιατί οι γονείς τους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο πριν ξεκινήσουν το νηπιαγωγείο. Όσοι μιλούν περισσότερο στα παιδιά τους, χρησιμοποιούν ευρύτερο λεξιλόγιο, τους διαβάζουν περισσότερα βιβλία, συζητούν μαζί τους θέματα που σχετίζονται με αριθμούς συχνότερα, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια που τα βοηθούν να κατανοήσουν τους αριθμούς, τους δίνουν προβάδισμα. Η γενετική προδιάθεση του παιδιού, δηλαδή τα γονίδιά του, είναι το ακατέργαστο υλικό που μπορεί να ζυμωθεί με τα κατάλληλα υλικά. Το μαθησιακό περιβάλλον και η φροντίδα των μελών της οικογένειας είναι τα υλικά.

 

Εκθέτοντας το παιδί στο υλικό που αναφερόμαστε, ο γονιός κατ’ αρχάς γίνεται ο πρώτος και ο πιο σημαντικός δάσκαλος καθώς χρησιμοποιεί τη γλώσσα του σώματος, αντικείμενα, κάρτες, και μίμηση για να ζωντανέψει και να δραματοποιήσει αυτό που επικοινωνεί στο παιδί. Στη συνέχεια ο γονιός αυτός χρησιμοποιεί το θεατρικό παιχνίδι και προσωποποιεί τη γνώση μέσα από ρόλους, χαρακτήρες και καταστάσεις που υποδύεται και ταυτίζεται. Την ώρα που δραματοποιεί το παραμύθι και ζητά από το παιδί να τον ακολουθήσει, να επαναλάβει, να συμπληρώσει ή να ολοκληρώσει χρησιμοποιεί καλές, δημιουργικές και βιωματικές πρακτικές. Αυτός ο γονιός μετατρέπει τις ηλεκτρονικές ή συμβατικές κάρτες σε πηγή λεξιλογίου, το παραμύθι σε πηγή συναισθημάτων, αξιών και μηνυμάτων, το τραγούδι σε πηγή εστιασμένης ακρόασης, χαράς και κεφιού και βάζει γερά θεμέλια στο δέσιμο με το παιδί του. Αναμφισβήτητα αυτός ο γονιός έχει βοηθήσει την ανάπτυξη των νευρώνων, την καλλιέργεια του γνωστικού, κοινωνικού, συναισθηματικού και σωματικού τομέα μάθησης του παιδιού του και του έχει τραβήξει το ενδιαφέρον του. Έχει εστιάσει στη διαδικασία και στο αντικείμενο μάθησης.

 

Το παιδί πάλι έχει εξασκηθεί στους Αγγλικούς ήχους, ξεχωρίζει τους τόνους που αλλάζουν γρήγορα, έχει αναπτύξει ακουστικές δεξιότητες και ονομάζει πράγματα στα Αγγλικά ομαλά και αβίαστα. Αυτό το παιδί έχει βελτιώσει την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη, έχει καταφέρει και αναπτύξει δεξιότητες όπως ο αυτοέλεγχος και η ενεργητική ακοή. Το παιδί αυτό την ώρα του «παιχνιδιού», αλληλοεπιδρά με τον χαρακτήρα που υποδύεται, κάτι που ενισχύει περαιτέρω την αυτοπεποίθησή του, τον χαρακτήρα και το λεξιλόγιό του. Και αργότερα όταν το παιδί ακούει τους ήχους και τις φράσεις και προτάσεις που πρώτα άρθρωσε και που ο γονιός του ηχογράφησε, θα νοιώσει σπουδαίο και θα γεμίσει αυτοπεποίθηση, κάτι που σίγουρα διευκολύνει τη συστηματική εκμάθηση και κατάκτηση των Αγγλικών.

 

Η γονική λοιπόν εμπλοκή σε συνάρτηση με την τεχνολογία ξεκινά μια αμφίδρομη διαδικασία μάθησης. Φυσικά ο γονέας φιλτράρει τις παρενέργειες της τεχνολογίας. Όμως οφείλει να δει ότι η ζωή των παιδιών είναι ήδη ψηφιακή, ότι η σύνδεση με την πληροφορία συνεχής και ότι η τεχνολογία εμπλουτίζει την μάθηση με εκπαιδευτικές εφαρμογές και εύχρηστα εργαλεία. Τα οπτικοποιημένα κείμενα βοηθούν το παιδί να αφομοιώσει τις πληροφορίες με τον δικό του ρυθμό, ανεξάρτητα από τον μαθησιακό του τύπο. Επιπλέον το παιδί και οι γονείς μοιράζονται ομαδοσυνεργατική μάθηση.

​

Further referencing

​

​​

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

bottom of page